مهدی کامجو یکشنبه, 3 شهریور 1387 0 نظر
چون موج شط عشق چه بیتاب آمدی با آیه های نور سحر تاب آمدی در چشمها شگوفه ناز بهار عشق در دستهات سوره مهتاب آمدی در سینه ات تلاطم یک بحر بیقرار در هر نگه دوصد غزل ناب آمدی من سرگران بدم به کویر عطش رها تو بی ریا چو زمزمه ی آب آمدی صدها شگوفه بر تنم از بوسه ریختی از جلگه های سبز چو سیراب آمدی سرما دمیده بود به رگهای باورم خورشید را طلیعه ی شاداب آمدی باران صبحگاه بهاری که بی دریغ بر خشکزار شهر شب خواب آمدی
همه نظرات