مهدی کامجو پنج شنبه, 9 آبان 1387 0 نظر
خدایا دلم را همچون نیلبکی چوبین بر لبهای خود بگذار و زیباترین نغمه هایت را در فضای زندگیم متراکم کن.چنان بنواز دلم را که هر جا نفرتی هست عشق باشم هر جا زخمی هست مرهم باشم هر جا تردید هست ایمان باشم و هر جا نا امیدی است امید باشم*
همه نظرات