مهدی کامجو دوشنبه, 1 بهمن 1386 0 نظر
در حرم دیدم كه تنها مانده ام همرهان رفتند و من جا مانده ام رفتی و دیدم دل از كف داده ام خوش بدام عقل و عشق افتاده ام عقل گفتا صبر كن طفلی هنوز عشق گفتا كان شتاب و خود بسوز عقل گفتا هست یك صحرا عدو عشق گفتا یك تنه مانده عمو عقل گفتا هان رو كن سوی حرم عشق گفتا هان نیفتی از قلم عقل گفتا نی زمان مستی است عشق گفتا موسم بی دستی است
همه نظرات