مهدی کامجو سه شنبه, 3 بهمن 1391 0 نظر
ما را غلام کوی حسن آفریده اند / مبهوت و مات روی حسن آفریده اند ما را پیاله نوش شرابش رقم زدند / مست از خم و سبوی حسن آفریده اند خورشید را به این همه نقش و نگارها / از طلعت نکوی حسن آفریده اند روشن ز نور روی مهش گشته روزها / شب را اسیر موی حسن آفریده اند آری ز مقدمش همه جا بوی گل گرفت / گل را ز رنگ و بوی حسن آفریده اند از انبیاء و اولیا همه را صف به صف ببین / مدهوش خلق و خوی حسن آفریده اند میل نگاه هر چه گدایان شهر را / ولله سمت و سوی حسن آفریده اند
همه نظرات