مهدی کامجو شنبه, 18 اسفند 1386 0 نظر
چشم هايم خسته / لبهايم بسته / در دلم غوغا بود / اشک هايم جاري / گريه کردم آري /گريه ام پيدا بود/ دل من دريا بود / فکر من فردا بود / که قرار است دلم را به تاراج برند / بخت من پوشالي / شادي ام پاياني / واي پس کي مي رسد از بخت بدم تنهايي؟
همه نظرات