مهدی کامجو شنبه, 7 اردیبهشت 1387 0 نظر
کاش مي شد سرزمين عشق را در ميان گام ها تقسيم کرد ، کاش مي شد با نگاه شاپرک عشق را بر آسمان تفهيم کرد ، کاش مي شد با دو چشم عاطفه قلب سرد آسمان را ناز کرد ، کاش مي شد با پري از برگ ياس تا طلوع سرخ گل پرواز کرد هميشه صداهاي بلند را مي شنويم پر رنگ ها را مي بينيم سخت ها را مي خواهيم غافل از اينکه خوب ها آسان مي آيند بي رنگ مي مانند و بي صدا مي روند
همه نظرات