مهدی کامجو یکشنبه, 22 اردیبهشت 1387 0 نظر
خدايا! متبرکم گردان تا عشق ورزيدن و خنديدن را بياموزم و به همه عشق بورزم... حتي کساني که مرا دوست ندارند... درکم نمي کنند...به من آسيب رسانده اند...از من بد گفته اند... باشند که در همه شرايط و موفقيتهاي زندگي بخندم و بدانم که بر هر چه روي مي دهد رحمت تو نهفته است... معبودا دلم اگر رخوت زمستان را پشت سر گذاشت ... سجاده ي تضرع بر آستان تو خواهم گسترد... و چشم در چشم آينه ي عمر تباه شده ام
همه نظرات