مهدی کامجو دوشنبه, 23 اردیبهشت 1387 0 نظر
من و پنجره و جمعه دست در دست انتظار پشت حوصله ي باغ بيدار نشسته ايم تا مبادا روزي که ميايي خواب به سراغ مان بيايد. راستي براي چندمين بار شکوفه هاي بهار نارنج دلم به شوق آمدنت شکوفا شدند و در خزان نيامدنت بر زمين ريختند پس کي ميايي؟
همه نظرات