مهدی کامجو پنج شنبه, 9 خرداد 1387 0 نظر
من عشق را دیدم ـ احساس را دیدم و خودم را در آئینه تو! چه پوچ بودم و زشت! و تو را درآئینه خود! چه سلیس بودی و روان! آه صد افسوس که من با تو تر نشدم کاش باران زده بود تا نگاه خیس باران زده ات را فرو می بردم در دل و صعود می کردم در شور! من طرحی از روی تو را با خود برده بودم به خیالم! که اگر شبی ماه نبود من پای در تاریکی شب نگذارم. من نمیرم . من .....آه!
همه نظرات